Czarnuszka - panaceum na choroby

Data dodania: 2011-10-01 20:23:20, Dodane przez: Honia
Wyświetlony 34234 razy, Komentarzy: 1

Oryginalny obraz: http://www.rozanski.gower.pl/nigella_files/nigellasativa2.jpg

Wejdź do sklepu po zdrowie:

• Stara cena: 197.60 zł W promocji: 159.88 zł (-19 % / -37.72 zł) Kup Teraz!

  
  Zestaw: 2 x Olej z czarnego kminku (200 szt.) - Głównym składnikiem oleju są nienasycone niezbędne kwasy tłuszczowe. A słowo „niezbędne” oznacza tutaj nieodzowne do życia dla nas ludzi. Są one niezastąpionym budulcem w naszym organizmie i odgrywają niezwykle ważną rolę przy wytwarzaniu tak zwanych prostaglandyn.
  Prostaglandyny to substancje podobne do hormonów, sterujące wieloma podstawowymi funkcjami organizmu.

Czarnuszka siewna (Nigella sativa L.) to gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych. Surowcem zielarskim jest nasienie czarnuszki – Semen Nigellae (Semen Melanthii, z nasion wytwarza się olejek z czarnuszki siewnej – Oleum Nigelle (Oleum Melanthii aethereum). Nasiona zawierają dużo tłuszczu (do 40%), olejek lotny (do 1,5%), saponinę – melantynę (silnie trującą dla ryb, ale w dużych ilościach szkodliwą również dla organizmów stałocieplnych), garbniki, gorycz – nigellinę i alkaloid – damasceinę.

Działanie: Żółciopędne, moczopędne, wiatropędne, przeciwbakteryne, przeciwbólowe, przeciwrobacze oraz rozkurczające na mięśnie gładkie, wzmaga wydzielanie mleka, poprawia trawienie, reguluje miesiączkę i wzmacnia odporność. Aby sporządzić odwar leczniczy należy łyżeczkę nasion zalać filiżanką wody i pić 2 razy dziennie. Czarnuszkę wewnętrznie stosuje się również w przypadku nieżytu oskrzeli, w chorobach wątroby, przy kamicy żółciowej, skąpomoczu. Zewnętrznie napary używane są przy trądziku, atopowym zapaleniu skóry i grzybicach skóry

W sztuce kulinarnej czarne nasiona służą jako dodatek do pieczywa, do przetworów warzywnych, do aromatyzowania wina oraz w niewielkim zakresie do produkcji olejku eterycznego używanego w cukiernictwie. Mielone nasiona czarnuszki stanowią dobrą namiastkę pieprzu, gdyż u osób wrażliwych nie podrażniają błony śluzowej żołądka.

Od wieków czarnuszka (czarny kminek) była używana w rejonach Azji, Afryki i Bliskiego Wschodu jako remedium na przeróżne choroby.
Czarny kminek zalecano przede wszystkim przy:

    obniżonej odporności organizmu
    podatności na infekcje
    przeziębieniach
    alergiach i stanach zapalnych
    astmie i problemach z układem oddechowym
    problemach trawiennych i zatruciach

Surowcem czarnego kminku są nasiona i olej czarnuszkowy - Semen et Oleum Nigellae Sativae. Mielone nasiona czarnuszki można wykorzystać do sporządzania np. wywaru. Wyciąg olejowy z nasienia czarnuszki można zażywać doustnie lub stosować na skórę do wcierania i okładów. Olej czarnuszkowy jest bogaty w wielonienasycone kwasy tłuszczowe, fitosterole i olejek eteryczny (tymochinowy). Olej tłusty z czarnuszki ma bardzo dużą wartość odżywczą oraz leczniczą.

O zastosowaniach czarnuszki wiele osób w Polsce zapomniało. Może to wynikać z faktu, że polska odmiana czarnego kminku była głównie stosowana nie jako panaceum, lecz jako przyprawa, szczególnie w piekarnictwie. W "Herbarzu Polskim" Marcina z Urzędowa (1599 r.) jest wzmianka o czarnuszcze jako dodatku do chleba: "Nigella ludzie pospolicie znają, bo chleb z nią jadają, a bywa smaczny i zdrowy".
Obecnie na licznych uniwersytetach roślina ta przeżywa swój renesans. W ostatnich latach pojawia się coraz więcej badań naukowych potwierdzających tradycyjne zastosowanie czarnuszki siewnej.