Dyskusja: Dieta wegetariańsko-wegańska

Gratuluję wszystkim, którzy wzięli odpowiedzialność za to co jedzą a tym samym za swoje życie i zdrowie. Nie, mechaniczne jedzenie a świadome odżywianie... .
Iwona

Mysle, ze styl zycia weganski (moim zdaniem wiec raczej nie dieta, bo slowo to wiaze sie bardziej z wyrzeczeniami) benefituje w wiele zalet, ekologicznych, zdrowotnych i szacunkiem do zycia zwierzat.
Wprowadzilam go do swojego zycia ok.7 lat temu po byciu kilka lat na lakto-ovo, potem lakto. I jestem bardzo zadowolona. Dzieci (7 i 3 l) tez sa zdrowe, bardzo rzadko choruja. Maz jest tzw.semi-wegetarianinem, je oprócz mleka i jajek tez ryby (chociaz mleka od krowy i jajek nie ma jako takich nigdy w naszej lodówce, ale od czasu do czasu w jakims kupowanym przez niego "gotowcu" czy pólprodukcie).

Od dlugiego czasu absorbuje mnie witarianizm i owszem spedzam na tym stylu zywieniowym zawsze styczen i czesc lutego - celowo najzimniejsze miesiace w roku z powodu enzymów w zywym pozywieniu, przez co choroby i przeziebienia nie daja rady zatrzymywac sie w organizmie, a jak juz to przebiega to lagodnie i krótko. Jednak jako ze rodzinka nie bardzo chce sie do tego przylaczac, a gotowanie dla nich zabiera wtedy mnóstwo dodatkowego czasu, wiec caly rok na witarianizmie, dopóki dzieci sa male, raczej w moim przypadku wykluczony.

Suplementujemy regularnie witamina B12 (VEG1), oraz syntetyczna wit.D3 (Vitashine Vegan D3 1000IU oraz Vitashine Vegan D3 5000IU ) .

Niestety, wszyscy znajomi, wsród których obracam sie w swoim miejcu zamieszkania sa mesozercami i pomimo ze wiedza o naszym weganizmie i powodach które sklonily mnie do tego, traktuja to raczej jak moje jakies (nadal)chwilowe hobby, bez glebszego zastanowienia se nad sprawa. Na szczescie jednak wieksza czesc szanuje w jakis sposób te poglady, np. biorac pod uwage przygotowanie osobnego pozywienia weganskiego (lub w najlepszym wypadku weganskiego w calosci dla wszystkich!) podczas urodzin swoich pociech kiedy moje dzieci tez sa zaproszone, jakichs innych zaproszen czy uroczystosci. Obydwie babcie dzieci maja juz wiele przyswojonych receptur na przepyszne posilki weganskie:)
Takze przedszkole synka (wczesnej córki) jest w wiekszosci wege (lakto-ovo, maja tylko raz w tygodniu rybe), a dla malego jako jedynego weganina gotuja osobno weganskie (na tej samej bazie w sumie co dla reszty dzieci tylko dodaja do jego porcji mleko sojowe lub wode, równiez przy przygotowywaniu wypieków. Córka w szkole otrzymuje weganskie posilki, za co jestem szkole bardzo wdzieczna. Co wiecej, jesli ktos mysli, ze dzieci weganskie slaniaja sie z glodu, sa mniejsze i chudziutkie, to bardzo sie myli! Owszem, moga byc szczuplejsze niz dzieci miesozerców, ale czy mniejsze? Oczywscie swoja role odgrywaja tez geny, ale w naszej rodzinie (raczej normalnego przecietnego wzrostu) moja 7-letnia córka ma w tej chwili wzrost 9-10-latki i jest najwyzsza w klasie, a 3-letni synek wzrost przecietnego 4-4.5-latka. Maja apetyt i jedza róznorodnie (mala tylko z jakiegos sobie znanego powodu ma awersje do surowych pomidorów, co udalo jej sie niestety wpoic te koncepcje tez bratu, mam jednak nadzieje ze nie na dlugo, bo o ile wiem, maly w przedszkolu zje pomidora chetnie).

Konkludujac, uwazam, ze weganizm bezsprzecznie sprzyja zdrowiu. Cóz, widze to po sobie i po dzieciach! Oczywscie pozywienie musi byc odpowiednio skomponowane i zrózniocowane, co poczatkujacy wegetarianin czy weganin na pewno sobie w niedlugim czasie przyswoi, chociaz na poczatku oczywiscie moze nie byc z tym najlatwiej, szczególnie biorac pod uwage regularne badanie etykiet ze skladnikami produktów w sklepach oraz czesto raczej natarczywe zniechecanie go przez miesozernych przyjaciól i rodzine.

Na koniec jeszcze przyznam, ze po tych kilku latach weganizmu dopiero ostatnio doszlo do mnie (niejako z pomoca córki), ze ten styl zycia zostal juz tak zakodowany w umysle, ze nie bylabym (w normalnych i swiadomych warunkach) w stanie przelknac zadnego miesa, jajka czy wypic mleka od krowy.

Polecam weganizm wiec wszystkim! W sklepach wystarczy sie tylko rozejrzec, jakie bogate jest zaopatrzenie dla wegan, chociaz na pierwszy rzut oka nie ma prawie nic, ani tez nie reklamuje sie produktów pod nazwa "weganskie".

Pozdrawiam!
Agata

Dietki spoko! Ja mam paru znajomych wege mniej lub bardziej, wszyscy wyglądają normalnie. Chociaż nie wszyscy są normalni ;P ale co do diet roślinnych to już było wiele dyskusji i do niczego to nie prowadzi bo ci co chcą to nie jedzą mięcha a mięsożercy zawsze znajdują miliony powodów by tylko zostać przy swoim, wygoda i egoizm króluje, a szkoda!

Suplementy wskazane są czasem w każdej diecie tak naprawdę. Trudno dziś o super naturalność pożywienia ze sklepów. Ponadto stres i różne niekorzystne czynniki naszych czasów sprzyjają różnym niedoborom niezależnie od diety. Znam "wszystkożerców" z niedoborem wapnia czy żelaza, a nawet B12! W diecie wegetariańskiej czy wegańskiej tak naprawdę jest wszystko co potrzeba do kompletnego zdrowia, a jedynie indywidualne zależności mogą prowadzić do niedoborów.
W ostatnich tygodniach wspomagam się spiruliną, a to dlatego głównie, że prowadzę dość intensywny tryb życia i karmię piersią. W okresie ciąży spożywałam naturalne żelazo z buraka (suplement) czasem minerały Schindele i to tyle. Witaminę B12 przyjmowałam zaledwie 2 razy w życiu przez okres kilku tygodni.

A nie bierzecie żadnych suplementów w takich dietach ?

Ja jestem wege już 17 lat, w tym 7 lat spędziłam na diecie wegańskiej. I nie ma co - zdrowie zdecydowanie lepsze. Czasem jakieś przeziębienie - 1, góra 2 razy w roku. Uważam, że przez tyle lat, to naprawdę niezły wynik. Tak poza tym chorób brak. Wciąż młody wygląd, w miarę dobra kondycja, choć specjalnie sportów nie uprawiam.

Jestem na wegetariańskiej diecie już ok 6 lat, żałuję przez ten czas tylko jednego - dlaczego tak krótko :) Generalnie samopoczucie na ciele jest lżejsze, no i na duchu zdecydowanie lepiej! Nie choruję, a jeśli już to krótko, przeziębienia zdarzają się raz na rok albo i wcale. Weganizm a co najmniej wegetarianizm na pewno uchroniłby wielu ludzi przed większością chorób, które sami sobie nieświadomie fundują odżywiając się tradycyjnie. Niestety lekarze o tym nie mówią (bo pewnie straciliby pracę) a powinni. Ogólnie polecam i zachęcam do choćby spróbowania!